Zabytkowe meble mogą być bardzo cenne. Musisz jednak być w stanie zidentyfikować kawałki, które są prawdziwe z podróbek i reprodukcji. I to często jest praca, którą lepiej zostawić specjalistom. Mimo to, jeśli nie jesteś poważnym kolekcjonerem szukającym bardzo rzadkich kawałków, czasami bardzo łatwo jest zidentyfikować antyczne meble, jeśli masz podstawową wiedzę na ten temat.

Nie jest jasne, jakie są zabytkowe meble, ponieważ większość sklepów określa go jako 50 lat lub więcej, podczas gdy drobni antykwariusze uważają, że prawdziwe antyki mają 150 lat lub więcej. To rozróżnienie może również zależeć od regionu.

Analizując potencjalny kawałek antycznego mebla, trzeba znaleźć pewne wskazówki. Na przykład stolarka. Przyjrzyj się szczegółom i spróbuj dowiedzieć się, czy kawałki zostały przecięte maszynowo, czy nie. Jeśli zauważysz dokładne cięcia, to kawałek został obrabiany maszynowo i wykonany po 1860.

Sposób, w jaki drewno zostało wycięte, jeśli można zauważyć ten szczegół, mówi wiele o meblach. Na przykład, jeśli zauważysz ślady okrągłe lub w kształcie łuku, to do cięcia drewna użyto piły tarczowej, co nastąpiło dopiero po 1860 roku.

WięcejINSPIRATION

• 

  Jak zidentyfikować i kupić meble skórzane wysokiej jakości

• 

  Jak powinieneś przywrócić antyczne meble

• 

  Antykowa jednostka rozrywkowa

Jeśli zauważysz, że wszystko jest idealnie symetryczne, to jest kolejna wskazówka, że ​​kawałek został obrabiany maszynowo i dlatego nie pasuje do kategorii.

Rodzaj wykończenia może również dostarczyć informacji o tym, kiedy dzieło zostało wykonane. W połowie XIX wieku przez większość czasu używano lakieru i lakieru. Przed 1860 rokiem szelak był bardzo popularnym zakończeniem. Ale jeśli kawałek jest naprawdę stary, możesz znaleźć wykończenia takie jak olej, wosk lub mleczko do malowania.

Jeśli to możliwe, spróbuj sprawdzić i zobaczyć, jaki rodzaj wykończenia jest na kawałku. Szelak rozpuszcza się w kontakcie ze skażonym alkoholem, a mleczko do malowania można usunąć tylko za pomocą amoniaku.

Kolejną wskazówką może być rodzaj użytego drewna, chociaż nie jest to bardzo precyzyjna metoda określania wieku mebla. Przed 1700 rokiem najczęściej używano dębu. Potem orzech i mahoń zaczęły być popularne.

A potem jest też styl. Zwykle można powiedzieć, ile lat ma kawałek za nogami. Karbowane nogi były popularne w drugiej połowie XVIII wieku, a także w XIX wieku. Nogi pająka pojawiły się pod koniec XIX wieku i były popularne również na początku XX wieku, zwłaszcza o stoiskach ze świeczkami i herbacianych stołach. Nogi spiralne pochodzą z Indii i stały się popularne w Europie w połowie XVII wieku.