Dzisiejszy wywiad jest wyjątkowy, ponieważ zdecydowaliśmy się zrobić krok naprzód i wyzwać architektów, aby również odpowiedzieli na nasze pytania. Carolyn Trevor założyła swoje studio w Londynie w 1997 roku i obecnie współpracuje z 20 architektami i projektantami wnętrz. W tym wywiadzie dowiesz się o wzloty i upadkach bycia architektem, a także o imponującym portfolio. Cieszyć się!

• Freshome: Co determinowało twoją pasję do projektowania?

• Carolyn Trevor: Byłem zafascynowany sztuką i designem jako dziecko. Mogło to zostać odziedziczone po rodzicach. Mój ojciec, dyplomowany geodeta, spędził całe życie pracując z budynkami, moja matka, po pędzeniu z modelowaniem mody, stała się znaną hodowczynią i projektantką ogrodów.

Apartament Knightsbridge Suite 1

• Freshome: Opowiedz nam o chwili, w której zdecydowałeś, że to jest droga.

• Carolyn Trevor: To była bójka między karierą w sztuce lub architekturze. Szansa na pracę w 3D była nie do odparcia, więc postanowiłem zostać architektem.

• Freshome: Czy pamiętasz swój pierwszy projekt? Opisz to trochę, czy to jest Gizmo, w którym pracowałeś jako małe dziecko, czy coś, co zostało sprzedane na dużą skalę.

• Carolyn Trevor: Kiedy miałem osiem lat, zbudowałem domek na drzewie i obóz w naszym ogrodzie.

• Freshome: Które pole projektowania najbardziej Cię interesuje? Czy twoje prace mają z tym coś wspólnego? (Prosimy o to, ponieważ niewielu projektantów robi to, czego naprawdę chcą)

• Carolyn Trevor: Największą satysfakcją z pracy jest tworzenie nowych budynków w szczególnie skomplikowany i wymagający sposób. Niewiele nowych możliwości budowania w Wielkiej Brytanii, z tak małą ilością pustych działek lub szerokich otwartych przestrzeni, jak np. W Australii. Chciałbym na przykład zbudować linię fajnych domów na plaży. Myślałem o byciu projektantem mody, kolejną formą natychmiastowej satysfakcji, ale nie jestem wystarczająco towarzyski, zbyt nieśmiały.

• Freshome: Chronologicznie opisuj, przez co przechodzisz (czujesz i myśli) w drodze do pracy.

• Carolyn Trevor: Żyjemy jako rodzina nad naszymi studiami pracowniczymi, więc przypuszczam, że chronologia zależy od tego, z którym z dzieci spotkam się po drodze, a nie od samej podróży. Bez podróżowania muszę w jednej chwili przejść od jednej mentalności do drugiej. Staram się w jak największym stopniu oddzielić życie zawodowe i domowe.

Apartament Knightsbridge Suite 2

• Freshome: Jaka jest twoja ulubiona książka / czasopismo o designie?

• Carolyn Trevor: Projekt budowlany dla jego wewnętrznej plotkarskiej architektury, także francuskiej i niemieckiej Architectural Digest.

• Freshome: co Cię inspiruje?

• Carolyn Trevor: Spotkanie nowych doświadczeń jest ważne w utrzymaniu świeżości i pozytywnym spojrzeniu na to, czy wizyta w galerii, czy podróż zagraniczna.

• Freshome: Jaki jest najbardziej frustrujący aspekt twojej pracy jako projektanta? A najbardziej satysfakcjonujący?

• Carolyn Trevor: Oglądanie projektu do końca jest najbardziej satysfakcjonującą częścią pracy. Wady to czasochłonne frustracje po drodze, nic nie działa zgodnie z planem i gryzienie paznokci zależne od szerokiej sieci transakcji i dostawców.

• Freshome: Z twojego punktu widzenia projektujesz sztukę czy naukę?

• Carolyn Trevor: Nie nazwałbym projektu ani procesem, ani artefaktem. Jest to raczej dialog, w którym masz nadzieję, że wynik będzie tak elegancki, jak jest "odpowiedni do celu".

• Freshome: Załóżmy, że zgłosiłeś się do konkursu. Musisz wymyślić projekt pierwszego domu na Księżycu zbudowanego dla życia pozaziemskiego. Jak wyglądałby twój projekt?

• Carolyn Trevor: Jedyne inne konstrukcje stworzone przez człowieka, które można porównać ze skalą i warunkami życia dodatkowego domu naziemnego, to wspaniałe statki oceaniczne. Zawsze preferowałem projekty na ludzką skalę, z dotykowymi wykończeniami, do tych wszechobecnych projektów z efektami science-fiction, z widokiem ich grodzi i kanałów. Taki projekt dałby nam wspaniałą możliwość stworzenia czegoś całkowicie zgodnego z genus loci (duchem miejsca). Wyzwanie polegałoby na stworzeniu czegoś w zgodzie z bezwietrznym i bezwodnym środowiskiem w ramach wolności niższej grawitacji. Prawdopodobnie byłby to powrót do jaskini, dopóki nie zdobędziemy wiedzy i odwagi, by się odważyć.