Nie ma to jak uczucie, że jest się w dużym wygodnym fotelu, z podniesionymi kolanami i miękkością - to coś, o czym Florence Knoll wiedziała, gdy poprosiła legendarnego projektanta Eero Saarinena, by zaprojektował dla niej krzesło. Produktem jego innowacyjnych umiejętności projektowych było krzesło łona, które stało się ikonicznym klasycznym klasykiem z połowy wieku.

Opatentowane przez Saarinen "Womb Chair" powstało dzięki współpracy z Charles'em Eames'em i chęcią trójwymiarowego formowania laminowanego drewna, zgodnie z Design Museum. Saarinen chciał stworzyć wygodne krzesło, które nie przypominałoby typowego sztywnego krzesła. Chciał, aby ludzie mogli łatwo siedzieć w różnych pozycjach.

Szukając stolarza, by stworzyć swój model, Saarinen i Eames natknęli się na stocznię, która używała włókna szklanego, co okazało się bardzo przydatne do tworzenia skomplikowanych krzywych i kształtów. W przypadku siedziska i oparcia fotela zastosowano luźne poduszki wypełnione pianką lateksową. Krzesło Womb zostało zaprojektowane w 1946 r., A ostatecznie wyprodukowane w 1848 r.

Saarinen był fińsko-amerykańskim architektem, uznanym za pracę solową, a także za współpracę z innymi projektantami, takimi jak Charles Eames. Prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich projektów mebli, Saarinen był po pierwsze nagradzanym architektem, którego twórczość obejmuje St. Louis Gateway Arch, terminal TWA w JFK i główny terminal na międzynarodowym lotnisku Dulles, a także imponujące korporacyjne budynki na całym świecie.

Krzesło Womb było i nadal jest produkowane przez Knoll, znanego producenta mebli z najwyższej półki, produkującego linie handlowe i mieszkalne. Firma z siedzibą w Pensylwanii została założona w 1938 roku i ma rozróżnienie na współpracę z projektantami takimi jak Mies Van Der Rohe, Ray i Charles Eames oraz Marcel Breuer, oprócz Saarinen. Ponad 40 kawałków Knoll jest częścią stałej kolekcji Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.

WięcejINSPIRATION

• 

  Kilka sposobów na zaprezentowanie kultowego rockera o charakterystycznym Eamesie

• 

  Kultowy prezent na Dzień Ojca: fotel Eames Lounge

• 

  Fotel Eames Lounge: charakterystyczny, wygodny i wszechstronny

Utwór jest również interesujący ze względu na swoją rolę w akceptacji nowoczesnych mebli. W 1959 roku krzesło Womb wylądowało na okładce Saturday Evening Post, kiedy słynny Normal Rockwell umieścił go na jednym z jego kultowych okładek. W analizie obrazu The Magazine Antiques twierdzi, że obraz "zamyka skomplikowany publiczny odbiór modernizmu w latach pięćdziesiątych".

"Jeśli okładka magazynu Rockwell reprezentuje udomowienie krzesła Saarinena, oznacza to ostatnią fazę dziesięcioletniego projektu przekonania powojennych konsumentów do zakupu tych mebli" - czytamy w magazynie. Mówi się, że na początku lat 50. nabywcy mebli obawiali się modernizmu z powodu nowych wzorów i nieznanych materiałów.

W tamtych czasach magazyny próbowały sprzedać publiczności nowy styl mebli, skupiając się na uproszczeniu życia i otwarciu przestrzeni w nowych, małych podmiejskich domach - ironicznie wciąż tematach o dużym zainteresowaniu.

Ostatecznie utwory Saarinena nabrały statusu kultowego, a publiczność nie potrzebowała bardziej przekonywających do zakupu krzeseł, które stanowiły "niezakłócony spokój", mówi The Magazine Antiques.

Kupowanie prawdziwego fotela dla macicy dzisiaj może być kosztowną propozycją - modele Knoll-made kosztują około 1000 $. Tak, możesz kupić tańsze wersje fotela łona, ale jeśli czytasz komentarze przez Internet, to "kupujący strzeż się" jak w przypadku większości podróbek. Jeśli kupujesz używane krzesło z łona w stylu vintage, istnieje kilka szczegółów, na które możesz zwrócić uwagę, aby pomóc w zidentyfikowaniu prawdziwego fotela łona.

Po pierwsze rozmiar jest ważny. Oficjalne wymiary fotela Womb wynoszą 35,5 "x40" x34. "Popularne podróbki są zwykle o około 5 lub 6 cali większe. Jeśli to możliwe, usiądź na krześle, aby sprawdzić, czy to dobrze - i nie kupuj bez siedzenia w rzeczywistości!

Kolejnym wymownym szczegółem jest szycie, które powinno być równe, zadbane i ciasne. Niedbałe szczegóły wskazują, że nie jest to prawdziwe krzesło macicy.